Yenə, əvvəlki kimi.

yenə əvvəlki kimisən. çox çoxsan.
varlığın əvvəlki kimidi. insan bir dəfə səndən xəbərdar oldu mu, sənsizliyi xəyal belə edə bilmir.
saçların əvvəlki kimidi. uzunluğunu, qısalığını, rəngini demirəm. hər dəfə küləklə etdiyi rəqsini deyirəm. görə biləcəyim ən yaxşı tango'dur.
külək hər dəfə saçlarını dağıdır. sən də bezmədən onları düzəldirsən. bəlkə də bezirsən? nə bilim. yəqin heç bilməyəcəm də.
gözlərin əvvəlki kimidi. ən dərin okean kimi. okean kimi. çünki rəngi də elədi. okeanın ortasında olan bir burulğandı sanki. insanı bir bilinməzliyə çəkir. o bilinməzliyi çox sevirəm. o da əvvəlki kimidi.
ətrin əvvəlki kimidi. burda küləyin haqqını yeməmək lazımdı. ən zəif külək olanda belə ətrin burnumdan bədənimə, bütün varlığıma yayılır. geriyə sadəcə sərxoş olmaq qalır. ətrinlə. məni əyyaş biri edə biləcək ən yaxşı "şərab"dır ətrin. o şərab üçün darıxmışam. darıxmağım da yenə əvvəlki kimidi..

yenə əvvəlki kimisən. çox çoxsan. çox yoxsan..