Eyniliklər

“Eyni”lərimiz çoxdu. Çox insanlar özləri eynilik yaratmağa can atır. Mən elə eləməyəcəm. Mən fərqli eynilikləri nəzərdə tuturam. Bizim yaratmadığımız eyniliklər. Məsələn?

Eyni planeti paylaşırıq. Yer planetindəyik. Eyni zamanda yaşayırıq. Yəni 2012-ci ildəyik. Noyabr ayındayıq. Eyni günlərimiz var, birlikdə olmasaq da. O həmin günlərin gecələrini paylaşırıq. Eyni Ay’ı görürük. Bəlkə də eyni zamanda ona aşiqik. Nə də olmasa gecələr azad oluruq. Xəyallarımız azad olur, düşüncələrimiz. Göz yaşlarımız azad olur. Eyni Ay’a  baxıb hər şeyimizi onunla bölüşürük. Səsli olaraq danışmırıq, çünki o bizi eşidir. Söhbətimiz bitəndən sonra – təxminən elə söhbətimiz də eyni vaxtda qurtarır – yatmağa hazırlaşırıq, eyni yatağı paylaşmasaq da. Yatırıq.. Yatırıq. Və..

Eyni günlərin sabahları oyanırıq. Oyanma saatlarında fərq olsa da eybi yox. Durduğumuz an eyni şeyi edirik ya da etmirik. Əvəzedilməzimiz olan çayı içirik. Universitetlərimizə yollanırıq. Eyni Günəş’in nəfəs aldırmayan istisindən bezirik. Eyni avtobusdan, dayanacaqdan istifadə etməsək də eyni metrodan, stansiyalardan istifadə edirik. Bezdirici insan kütləsinə eyni lənətləri deyirik. Sonrakı bir neçə saat eyniliklərimiz olmaya bilər. İstirahət eləsinlər də!

Saatlar sonra.. Yenə metro hekayəsi. Bu dəfə də eyni stansiyadayıq. Bir-birinə əks olan qatarları gözləyirik. Orada.. varlığımızdan xəbərsiz..

Yenə evə gəlirik, yenə eyni şeylər.. Gecə. Azadlıq. Yuxu. Sabah...