26 Şubat 2013 Salı

Avqust, 2012

Avqust 18, 2012..

Küləkli bir gecə. Dəli küləkli. Bir park skamyasında oturmuşam. Mən və küləkdən başqa heçnə, heçkim yoxdu ortalıqda. Sonra sən gəlirsən. Sakitcə, dinməz yanımda oturursan. Başını çiynimə qoyursan. İnsanların real dünya dedikləri yerdən uzaqlaşıb, öz dünyamıza daxil oluruq. Sonsuz göy üzünü seyrə dalırıq. Buludlara qalxırıq. Buludların üzərində küləklə rəqs edirik. Əlimlə sənin üzünü, saçlarını oxşayıram. Özümü sənin qoxunda sərxoş olmağa hazır edirəm. Dünyanın bütün ətriyyatçıları və şərabçıları toplansa da nə belə bir qoxu nə də belə bir sərxoş edici şərab hazırlaya bilərlər.Sonra o dəli külək səni aparır. Sənin ruhunu mənnən qoparır. Və mən yenə də skamyada tək oturub küləyin yenidən səni gətirməsini gözləyirəm...


Avqust 21, 2012..

Birisi var. Necə deyim, fərqli birisi. Siz insanların sırasına aid birisi deyil. Bəs kimdi? Mələk?! Şeytan?! Yox, zənnetmirəm, ola bilməz. Ya da..Tanrı mı..? Hə hə bu ola bilər.! Hansı Tanrı? Sevgi? Gözəllik? Yaxşılıq? Heç biri. O sizin tanımadığınız və tanıya bilməyəcəyiniz bir Tanrı'dır bəlkə də.. Çox güclüdü O. Onun qarşısında elə ola bilər ki, sözlərin qurtarsın, danışığını itirəsən. Elə də ola bilər ki, anlad-anlad bitirə bilməzsən. Və bu Onun sehirli güclərə sahib olmasından xəbər verir. O çox vaxt buludların yanında olur. Özünə məskən sayır oraları. Gücünü oradan alır. O ..
Bu yazdığım sizə mənasız, gərəksiz gələ bilər. Lap yaxşı. Mən də onu istəyirəm. Anlamayın, məna tapa bilməyin. :) . Onun varlığını da yoxluğunu da mən bilim ancaq. Onu sadəcə mən hissedim.. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder