Ken Grimwood - Zaman Çarkı

"Sonsuza dek yaşamak, hiç yaşlanmamak; ödül mü, yoksa ceza mı?

Ken Grimwood | Zaman Çarkı (orijinal adı "Elise")...

Ya sizi bekleyen bir son olmasaydı... Həqiqətən, dostlar belə bir şey olsaydı nə edərdiniz?!
Yenə Ken Grimwood və yenə başdöndürücü bir əsər. Yazardan oxuduğum ikinci əsərdir və gözlədiyim zövqü aldım. Yazar bu dəfə də gerçəklərə meydan oxuyan bir hekayə ilə qarşımıza çıxır. Belə ki..
Qəhrəmanımız 1683-cü ilin 27 İyununda, Versailles Sarayı'nda, 14-cü Luis'in hökm etdiyi bir dövrdə həyata gözlərini, əbədiyyən yummamaq üzrə açar. Elise (ilk adı Christine Françoise) tibbi bir mözücə nəticəsində əbədiyyən gənc qalacaq. Müəyyən bir yaşına qədər heçnə qeyri-adi görünmür. Lakin bir şey var ki, bu uşaq heç xəstələnmir. O vaxtda hər tərəfə yayılmış xəstəlik belə bundan yan keçir. Bununla qalmır. Bədəndəki yaralar belə çox keçmədən sağalır. Qız hərdən özünə bunlar barədə suallar versə də çox üzərində dayanmırdı.
Artıq 40 yaşına qədər gəlmişdi və heç bir dəyişiklik yox idi. Nə gözəlliyində nə də sağlamlığında. 40, 50 oldu. 50, 60. Yenə bir dəyişiklik yox idi. Həyatındaki insanlar bir-bir silinirdi. Ərləri, sevgililəri, ailəsi və dostları yaşayıb ölürdü amma o həmişə eyni qalırdı. Dünyaya gəlməmişdən əvvəl atası dəhşətli şəkildə, acılar içində, bədəni qanqrena olaraq ölmüşdü. O zamanlar anası hamilə idi. Uşaq dünyaya gəldikdə isə anasını, atasının öldürməklə suçlayaraq saraydan sürgün edilər. Aradan illər keçər anası bunu axtarıb tapar. Ancaq o heç otağından çıxmırdı. İnsanların onu bu "vəziyyətdə" görmələrini istəmirdi. Evində qulluqçular belə onun üzünü görmürdü. Yalnızca özünə yaxın bildiyi bir xidmətçisi var idi - Anna. Qızın anası onun yanına gələndə qız yenə üzünü gizlətməyə məcbur qaldı. Ancaq anası bir şəkildə üzünü gördü.. Və orda olanları bilmək istəməzsiniz. Bir düşünün; ananız sizə inanmasa, sizi - qızını öldürüb yerinə keçməklə günahlandırsa nə edərsiniz?! Onun hiss etdiklərini oxumadan bilə bilməzsiniz..

Aradan yenə illər keçər.. Elise həmişə yer dəyişmək məcburiyyətindir. Bir yerdə uzunca müddət qala bilmir..
İl olmuş 1973.. Bəli qızın artıq 290 yaşı var. Yenə heç bir dəyişiklik yoxdur.. Bu ildə, ilk dəfə birlikdə olduğu oğlana - Patrick - hər şeyini danışmağı qərar verər. Oğlan ilk başqa inanmır. Amma sonra qız elə bir şey edər ki...

Mətbəxdən bir bıçaq götürər, biləyini dərin kəsər.. Oğlan telefona cumar 911'ə zəng üçün. Amma görər ki, qız telefon şunurunu kəsib. Və başqa bir şey daha görər.. Qızın biləyindəki kəsik heç yoxmuş kimi sağalıb. Sanki heç kəsilməyib. O gecə oğlana bütün hekayəsini danışar.

1980-ci ildə isə artıq bir professor ilə görüşmələr edirlər. Qız öz qanının başqa ad altında analiz edilməsini istəyər.. Nəticə isə gözlənilməz. Qızın bədənindəki hüceyrələr normal olandan 2 qat güclü sürətdə çoxalır. Biri məhv olan kimi çox keçmədən onun oxşarı əmələ gəlir. Xəstələnməməsiniz səbəbi budur.. Ölməməsi isə..
Deməli, anasını qızına hamilə qaldığı gecə atası başqa bir yerdən gəlmişdi. O gəldiyi yerdə isə yediyi bir şeydə virus, xəstəlik (çavdar mahmuzu hastalığı*) var idi. O xəstəlik atasını öldürən, qızına isə sonsuz həyat bəxş edən xəstəlik oldu..
İl, 1986. Yenə qızın həyatından bir sevdiyi, Patrick gedər. O intihar etmişdi..
Qız isə..
Hər dəfə yer dəyişməklə yeni günlərə oyanırdı. Çünki o sonsuz bir gələcək yaşamaq məcburiyyətində idi...

Qeyd: Bilirəm, dostlar, uzun yazdım. Amma hələ bu azaltdığım idi. ;)

Yazar yenə məni özünə heyran elədi. İstər yazı üslubu ilə istər hadisələri anladış tərzi ilə və başqa çoxlu şeylər..